ការណែនាំអំពីវិធីបំបែកមេរោគស្លឹក និងមេរោគផ្កាស្វាយទៀនឲ្យបានត្រឹមត្រូវ
មេរោគស្លឹក និងមេរោគផ្ការបស់ដើមស្វាយទៀន មានសារៈសំខាន់ក្នុងការកំណត់ទាំងផលចេញ និងគុណភាពផ្លែ។ ទោះបីជាយ៉ាងណា កសិករជាច្រើននៅមិនអាចបំបែកពួកវាបានច្បាស់។ អត្ថបទនេះ គ្រប់គ្រងដោយវិស្វករសិប្បកម្មកសិកម្មនៃក្រុមហ៊ុន BMFE នឹងចែករំលែកព័ត៌មានលម្អិតអំពីវិធីសម្គាល់ និងចំណាំសំខាន់ៗ ដើម្បីជួយដល់ការដាំដុះឲ្យបានល្អ។
១. ហេតុអ្វីត្រូវបំបែករវាងមេរោគស្លឹក និងមេរោគផ្កា?
ការបំបែកឲ្យបានត្រឹមត្រូវជួយកសិករឃោសនាដូចជា៖
-
កំណត់វិធីសាស្រ្តថែទាំឲ្យសមស្រប
-
បង្កើនអត្រាផ្កើមផ្កា និងផ្លែ
-
បន្ថយការបង្កើតមេរោគស្លឹកមិនចាំបាច់ បង្កើនជម្រើសជាតិចិញ្ចឹមទៅផ្កា
បើកសិករមិនសម្គាល់បានច្បាស់ អាចធ្វើឲ្យដើមមានមេរោគស្លឹកច្រើន និងបន្ថយផល។
២. របៀបសម្គាល់មេរោគផ្កា និងស្លឹក
មេរោគផ្កា
-
រូបរាង៖ មានរាងមូល ហើយជាប់ជាព្រឹក្សាប្រហែលគ្នា
-
ទំហំ៖ កើនឡើងស្មើៗគ្នា នៅតំបន់ក្បាលស្លឹក ដូចជា “ភ្នែកក្តាម”
-
លក្ខណៈពិសេស៖ មិនមានចុងស្រួច និងអាចក្លាយជាបង្អែមដែលមានគុណភាពខ្ពស់
មេរោគស្លឹក
-
រូបរាង៖ មានចុងស្រួច និងដុះតែម្នាក់ឯង
-
ទំហំ៖ កើនលឿនជាងមេរោគផ្កា
-
លក្ខណៈពិសេស៖ ប្រសិនបើមានច្រើនពេក នឹងប៉ះពាល់ដល់ផ្កា និងការចេញផ្លែ
៣. មូលហេតុដែលដើមស្វាយទៀនមានមេរោគស្លឹកច្រើន
-
មិនបានបង្កើតមេរោគត្រឹមត្រូវ៖
ខ្វះជាតិចិញ្ចឹម Potassium ឬ DB → ដើមនឹងផ្ទុកស្លឹកជំនួសផ្កា -
អាកាសធាតុ និងសំណើមខ្ពស់៖
ធ្វើឲ្យដើមមិនអាចទទួលជាតិចិញ្ចឹមបានល្អ → មេរោគស្លឹកកើនឡើង -
កាត់សាខាមិនត្រូវពេល៖
កាត់ពេលសាខាយើងនៅមិនទាន់ធំ → បង្កើនស្លឹក -
ស្លឹកមិនទាន់ធំ៖
ស្លឹកមិនទាន់ជាប់ទំហំល្អនឹងប៉ះពាល់ដល់ការបង្កើតផ្កា
៤. វិធីដោះស្រាយ
-
ជំហាន ១៖ បន្ថែម Potassium និង DB
-
ជំហាន ២៖ គ្រប់គ្រងសំណើម ដាក់ផ្ទះស្រឡាយ និងបាញ់ជាតិចិញ្ចឹម
-
ជំហាន ៣៖ ធានាស្លឹក និងសាខា ជាប់ទំហំ មិនកាត់ពេកដើម
៥. ចំណាំសំខាន់
-
ជ្រើសរើសពេលបង្កើតមេរោគត្រឹមត្រូវ
-
ស្លឹកត្រូវធំ មិនមែនស្លឹកស្រស់
-
បន្ថែមជាតិ Potassium និង Phosphorus
-
បាញ់ថ្នាំបង្កើតមេរោគតាមលំហូរត្រឹមត្រូវ
៦. សេចក្ដីសន្និដ្ឋាន
ការបំបែករវាងមេរោគស្លឹក និងផ្កាជាជំហានសំខាន់ក្នុងការបង្កើនផលនិងគុណភាព។ កសិករគួរតែខិតខំថែរក្សា និងគ្រប់គ្រងលក្ខខណ្ឌបរិស្ថានឲ្យបានល្អ។
សម្រាប់ការប្រឹក្សាបច្ចេកទេស ឬផលិតផលថែទាំដើមស្វាយទៀន សូមទាក់ទង BMFE។
ជូនពរអ្នកកសិករអោយបានជោគជ័យក្នុងរដូវចំណេញទាំងឡាយ!
